So i just straight to the point. Ye arwah mak saya adalah seorang tukang jahit yang terbaik sy penah ade. Kami satu family memang sangat jarang pergi hantar baju kat tailor. Even baju sekolah kain sekolah tudung sekolah pun arwah mak yg jahit. Tapi dulu zaman sekolah biasalah manusia tak pernah bersyukur. Mak buatkan tudung labuh sikit, bulat sikit (supaya tutup dada), marah, tak puas hati. Then mak buat kain, dia punya keliri (bhgian lipat2 tu) bukan main tebal sampai berat meleret, pinggang kain boleh lipat tiga kali (boleh pakai lama), komplen. Anak kan. Anak bongsu pulak tu. Tapi pakai jugak lah baju tu. Kain and tudung yg macam ustazah tu pun pakai je. Cuma awal2 tahun nak start sekolah je bebel muncung mulut.
Well. Itu baju sekolah. Ni cerita baju raya pulak. Ha lagi macam2 kerenah. Baju kurung, baju maxi pun mak boleh buat tau. Cantik ! Mak cakap zaman muda2 mak belajar jahit thats why lah pandai. Tapi aku tahu, nak menjahit ni bukan saje perlu ilmu, tapi perlukan kesabaran. Yes i know, mak sangat penyabar. Cuma aku je yang tak mewarisi kesabaran tu. Kesabaran tak dapat diwarisi mungkin.
Now, masuk ke persediaan nak kawen. Nak raya. Takde lagi dah chances nak merasa pakai baju mak jahit. Even raya tahun ni pun dah kena beli baju ready made :-(
Ye, baju je pun. Tapi to be honest, perasaan pakai baju mak sendiri jahit dan kita peragakan, takkan sama dengan baju yg kita beli dah siap. I cant describe that feeling. Sekarang ni dah masuk fasa kena cari tailor, deal dengan tailor (kalau mak yg jahit, mak yg akan panggil-adik sini meh nak amik ukuran, time ni sangat excited!), kena hantar cari tailor yg banyak orang suggest, and of course kena pasrah je apa hasil baju tu. When it comes to problem in to find the best one, the fast one, hm sedih sangat. I know i cant. The best one is only you. Kain lipat banyak kali tu la yang adik ada utk rasa kekuatan utk go on. Baju gedoboh (mak takkan jahit baju melekat ikot bentuk badan) tu lah yang adik buat lepas rindu kat mak. Terima kasih mak sbb jadi tailor yg terbaik selama ni.
Adik rindu mak yang jahitkan baju adik.
Alfatihah utk Puan Saniah bt Jaffar. Tenang lah mak kat sana.
( luvpinkja, 0312 )
